Wprowadzenie

Zagadnieniem, które może okazać się istotne z punktu widzenia przedsiębiorców prowadzących działalność w formie spółek opodatkowanych CIT (jak i osób, które planują przekształcenie się w takie podmioty), jest problematyka tzw. ukrytej dywidendy. W ujęciu teoretycznym mianem ukrytej dywidendy można określić zjawisko wypłaty zysku spółki kapitałowej (np. spółki z o.o., będącej najpopularniejszą formą prowadzenia działalności w formie spółki) w sposób inny niż dywidenda. Pewna część spółek i ich wspólników podejmuje bowiem takie decyzje głównie w celu transferu do wspólników zysków spółki z ominięciem skutków podwójnego ich opodatkowania (najpierw podatkiem CIT – na poziomie spółki, a następnie podatkiem PIT (w przypadku osób fizycznych) na poziomie wspólnika). W praktyce może być to dokonywane poprzez np. fakturowanie nieistniejących usług, zawyżanie świadczeń należnych danemu wspólnikowi, finansowaniu przez spółkę jakichś prywatnych wydatków danego wspólnika (np. wakacji, prywatnych zakupów itp.) czy też przekazywaniu przez spółkę wspólnikowi pożyczki, która w założeniu ma nigdy nie zostać spłacona.

Wprowadzenie

Spółka komandytowo-akcyjna w ostatnich latach nie cieszyła się szczególną popularnością wśród polskich przedsiębiorców. Miało na to wpływ przede wszystkim opodatkowanie tej formy prowadzenia działalności gospodarczej podatkiem dochodowym od osób prawnych (CIT) w 2014 roku, mimo iż na gruncie Kodeksu spółek handlowych (k.s.h.) spółka komandytowo-akcyjna należy do spółek osobowych (podobnie jak spółka jawna, spółka partnerska i spółka komandytowa), a przez to nie posiada osobowości prawnej (którą posiadają spółki kapitałowe, takie jak spółka z o.o. i spółka akcyjna).

Wprowadzenie

Od 2021 roku w Polsce funkcjonuje instytucja nazywana CIT-em estońskim, której pierwowzorem miały być uregulowania w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych przyjęte w Estonii i cieszące się w tym kraju dużą popularnością wśród przedsiębiorców. Polski model CIT-u estońskiego w wielu kwestiach jednak różni się od modelu wyjściowego, gdyż posiada wiele ograniczeń jego stosowania, w związku z czym nie każdy podatnik CIT może bez problemu z niego skorzystać. Problemy te zostały dostrzeżone już w pierwszym roku stosowania tego mechanizmu w 2021 roku i w związku z tym również CIT estoński został objęty zmianami w ramach tzw. Polskiego Ładu. W niniejszej analizie zostaną przedstawione zmiany, które Polski Ład wprowadził w dotychczasowych regulacjach CIT-u estońskiego oraz ograniczenia, które w ramach tej instytucji pozostały bez zmian.

Wprowadzenie

Zmiany spowodowane wejściem od 1 stycznia 2022 roku pakietu nowelizacji prawno-podatkowych nazywanych Polskim Ładem wymuszają na wielu przedsiębiorcach zastanowienie się nad dalszym modelem biznesowym prowadzonej działalności oraz kwestią optymalizacji podatkowej. Dotyczy to w szczególności osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą będących podatnikami PIT. W poprzednich częściach sygnalizowany był już problem zwiększenia się obciążeń podatkowych dla osób rozliczających się podatkiem liniowym oraz na skali podatkowej (szerzej na ten temat w poniższym artykule: http://okolicebiznesu.pl/polski-lad-wprowadzenie-i-mapa-zmian-ograniczenia-w-amortyzacji-dla-nieruchomosci-inwestycyjnych/#more-961). Oprócz podatku liniowego (19%) oraz skali podatkowej (17%/32%), formami dostępnymi dla przedsiębiorców prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą był ryczałt od przychodów ewidencjonowanych (przy limicie 2 mln euro przychodów za poprzedni rok obrotowy) oraz karta podatkowa. Od 2022 roku zasadniczo możliwość skorzystania z karty podatkowej będzie wyłączona dla podatników, którzy nie korzystali dotychczas z tej formy opodatkowania. Z kolei w ramach ryczałtu nastąpiły pewne korzystne dla podatników zmiany, które zapewne spowodują zwiększenie popularności tej formy opodatkowania.