Kontrola podatkowa – prawa i obowiązki kontrolowanych, procedury stosowane przez organy i instrumenty ochrony przed zarzutami

Wprowadzenie

Postępowania kontrolne budzą uzasadnione obawy wielu przedsiębiorców, gdyż ewentualne uchybienia wykryte przez organy mogą bardzo negatywnie wpłynąć na finanse czy wizerunek firmy, a w skrajnych przypadkach – na możliwość dalszego prowadzenia działalności gospodarczej. Wobec tego warto znać swoje prawa i obowiązki w ramach danego rodzaju postępowania kontrolnego jeszcze zanim dotknie ono nas bezpośrednio. W tym celu zostały już wcześniej na naszym blogu zaprezentowane analizy dotyczące kilku rodzajów kontroli:

W niniejszym opracowaniu zostanie przedstawiona ogólna charakterystyka postępowania kontrolnego podatników, które uregulowane jest na gruncie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325), przywoływanej w dalszej części jako „o.p.”. Obejmuje ona cały szereg potencjalnych naruszeń, do których można zaliczyć m.in. rzetelność i prawidłowość rozliczeń z organami administracji publicznej, możliwość występowania tzw. „szarej strefy”, błędy w fakturowaniu, czy też uchybianie obowiązkom podatkowym przy handlu prowadzonym przez Internet.

Zakres kontroli i wszczęcie postępowania

Zasadniczym obowiązkiem organu podatkowego jest zawiadomienie o zamiarze przeprowadzenia kontroli (z pewnym wyjątkiem, o którym mowa będzie w dalszej części), co wynika z treści art. 282b § 1 o.p. Standardowo, kontrolę wszczyna się nie wcześniej niż po upływie 7 dni i nie później niż przed upływem 30 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kontroli, zaś w przypadku gdy kontrola nie zostanie wszczęta w terminie 30 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, wszczęcie kontroli wymaga ponownego zawiadomienia (art. 282b § 2 o.p.). Wedle § 3 omawianego artykułu, wszczęcie kontroli przed upływem 7 dni od dnia doręczenia zawiadomienia jest także możliwe – wymaga jednak zgody lub wniosku kontrolowanego –  w takim przypadku kontrolujący sporządza w tym zakresie adnotację.  Jak stanowi art. 282b § 4 o.p., zawiadomienie o zamiarze wszczęcia kontroli podatkowej zawiera:

  1. oznaczenie organu;
  2. datę i miejsce wystawienia;
  3. oznaczenie kontrolowanego;
  4. wskazanie zakresu kontroli;
  5. pouczenie o prawie złożenia korekty deklaracji;
  6. podpis osoby upoważnionej do zawiadomienia, a jeżeli zawiadomienie zostało wydane w formie         dokumentu elektronicznego – kwalifikowany podpis elektroniczny, podpis zaufany albo podpis osobisty.

Istnieje też katalog sytuacji, gdy organ podatkowy jest zwolniony z obowiązku zawiadomienia o przeprowadzeniu postępowania kontrolnego. Katalog ten uregulowany jest w art. 282c § 1 o.p., zgodnie z którym:

„§  1.   Nie zawiadamia się o zamiarze wszczęcia kontroli podatkowej, jeżeli:

1) kontrola:

a)    dotyczy zasadności zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,

b)    ma być wszczęta na żądanie organu prowadzącego postępowanie przygotowawcze o przestępstwo lub przestępstwo skarbowe,

c)    dotyczy opodatkowania przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych,

d)    dotyczy niezgłoszonej do opodatkowania działalności gospodarczej,

e)    ma być podjęta w oparciu o informacje uzyskane na podstawie przepisów o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu,

f)     zostaje wszczęta w trybie, o którym mowa w art. 284a § 1,

g)    ma charakter doraźny dotyczący ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, użytkowania kasy rejestrującej lub sporządzania spisu z natury,

h)    dotyczy podatku od wydobycia niektórych kopalin,

i)     ma charakter doraźny dotyczący sprawdzenia zachowania warunków zawieszenia działalności gospodarczej,

j)     dotyczy zasadności zwrotu podatku w rozumieniu przepisów rozdziału 7b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz rozdziału 6a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych;

2) organ podatkowy posiada informacje, z których wynika, że kontrolowany:

a)    został prawomocnie skazany w Rzeczypospolitej Polskiej za popełnienie przestępstwa skarbowego, przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu, przestępstwa z ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r. poz. 351, 1495, 1571, 1655 i 1680 oraz z 2020 r. poz. 568) lub wykroczenia polegającego na utrudnianiu kontroli; w przypadku osoby prawnej ten warunek odnosi się do każdego członka zarządu lub osoby zarządzającej, a w przypadku spółek niemających osobowości prawnej – do każdego wspólnika,

b)    jest zobowiązanym w postępowaniu egzekucyjnym w administracji,

c)    nie ma miejsca zamieszkania lub adresu siedziby albo doręczanie pism na podane adresy było bezskuteczne lub utrudnione.”.

Jeśli organ stwierdzi, że zachodzą któreś z powyższych okoliczności, ma obowiązek poinformować kontrolowanego o przyczynie i podstawie prawnej odstąpienia od zawiadomienia po rozpoczęciu kontroli.

Oczywiście kontroli podatkowej nie będzie przeprowadzał bezpośrednio naczelnik urzędu skarbowego czy prezydent miasta, lecz pracownik danego organu, który ma obowiązek posiadać stosowne upoważnienie do przeprowadzenia kontroli podatkowej. Stosownie do treści art. 283 § 2 o.p., upoważnienie takie musi zawierać:

1) oznaczenie organu, datę i miejsce wystawienia;

1a) wskazanie podstawy prawnej;

2) imię i nazwisko kontrolującego (kontrolujących);

3) numer legitymacji służbowej kontrolującego (kontrolujących);

4) oznaczenie kontrolowanego;

5) określenie zakresu kontroli;

6) datę rozpoczęcia i przewidywany termin zakończenia kontroli;

7) podpis osoby udzielającej upoważnienia, z podaniem zajmowanego stanowiska lub funkcji;

8) pouczenie o prawach i obowiązkach kontrolowanego wynikających z przepisów niniejszego działu;

9) wskazanie informacji, o których mowa w art. 13 ust. 1 i 2 rozporządzenia 2016/679 (RODO).

Co istotne, upoważnienie, które nie spełnia wymagań, o których mowa powyżej, nie stanowi podstawy do przeprowadzenia kontroli (art. 283 § 4 o.p.) –  podmiot kontrolowany ma wówczas prawo do odmowy wykonania poleceń przedstawiciela organu bez ryzyka poniesienia ujemnych konsekwencji prawnych.

Jeśli chodzi o sam moment wszczęcia kontroli podatkowej, to zasadniczo wszczęcie to następuje przez doręczenie kontrolowanemu upoważnienia do jej przeprowadzenia oraz okazanie legitymacji służbowej –  kontrolowany jest przy tym obowiązany ustanowić pełnomocnika na wypadek swojej nieobecności w czasie kontroli, jeżeli nie ustanowił pełnomocnika ogólnego lub szczególnego. W przypadku osób prawnych, upoważnienie doręcza się oraz okazuje się legitymację służbową członkowi zarządu, wspólnikowi lub innej osobie upoważnionej do reprezentowania kontrolowanego lub prowadzenia jego spraw (reprezentanta kontrolowanego). Z kolei jeżeli kontrolowanym jest zakład podmiotu zagranicznego, upoważnienie doręcza się oraz okazuje się legitymację służbową osobie faktycznie kierującej, nadzorującej lub reprezentującej działalność prowadzoną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Może jednak dojść do sytuacji, gdy w zakładzie nie będzie obecna żadna z wymienionych osób. Wówczas, kontrolujący wzywa kontrolowanego, reprezentanta kontrolowanego lub pełnomocnika do stawienia się w siedzibie organu podatkowego następnego dnia po upływie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. W przypadku niestawienia się osoby wzywanej, w powyższym terminie, kontrolę uznaje się za wszczętą w dniu upływu tego terminu – w takim przypadku upoważnienie do kontroli doręcza się niezwłocznie, gdy ta osoba stawi się w miejscu prowadzenia kontroli (art. 284 § 4 o.p.). Natomiast w razie niemożności prowadzenia czynności kontrolnych z powodu nieobecności kontrolowanego, reprezentanta kontrolowanego lub pełnomocnika, w szczególności gdy nie jest zapewniony dostęp do dokumentów związanych z przedmiotem kontroli, kontrolę zawiesza się do czasu umożliwienia przeprowadzenia tych czynności (art. 284 § 5 o.p.). Okres zawieszenia nie wlicza się przy tym do czasu trwania samej kontroli (art. 284 § 6 o.p.).

Szczególnym trybem jest natychmiastowe wszczęcie kontroli opisane w art. 284a o.p. Zgodnie z § 1 tego artykułu, kontrola podatkowa może być wszczęta po okazaniu legitymacji służbowej kontrolowanemu, gdy czynności kontrolne są niezbędne dla przeciwdziałania popełnieniu przestępstwa skarbowego, wykroczenia skarbowego lub zabezpieczenia dowodów jego popełnienia. Przy tym trybie przeprowadzenia kontroli, w razie nieobecności kontrolowanego, reprezentanta kontrolowanego lub pełnomocnika, kontrola podatkowa może być wszczęta po okazaniu legitymacji służbowej pracownikowi kontrolowanego, który może być uznany za osobę, o której mowa w art. 97 Kodeksu cywilnego (tzw. osoba czynna w lokalu przedsiębiorstwa), lub w obecności przywołanego świadka, którym powinien być funkcjonariusz publiczny, niebędący jednak pracownikiem organu przeprowadzającego kontrolę (art. 284a § 1a o.p.). W przypadkach, o których mowa w § 1 i 1a, organ ma obowiązek bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 3 dni roboczych od dnia wszczęcia kontroli, doręczyć upoważnienie do przeprowadzenia kontroli (art. 284a § 2 o.p.). Co ważne, dokumenty z czynności kontrolnych dokonanych z naruszeniem powyższego obowiązku doręczenia upoważnienia, nie stanowią dowodu w postępowaniu podatkowym (art. 284a § 3 o.p.).

Czynności w ramach postępowania

Co do zasady, czynności kontrolnych dokonuje się w obecności kontrolowanego, reprezentanta kontrolowanego lub pełnomocnika, chyba że kontrolowany zrezygnuje z prawa uczestniczenia w czynnościach kontrolnych (art. 285 § 1 o.p.). W takim przypadku, oświadczenie o rezygnacji z prawa uczestniczenia w czynnościach kontrolnych składane jest na piśmie, zaś w razie odmowy złożenia oświadczenia kontrolujący dokonuje odpowiedniej adnotacji, dołączając ją do protokołu (art. 285 § 2 o.p.). Zgodnie z art. 285 § 3 o.p., w przypadku gdy w toku kontroli kontrolowany, reprezentant kontrolowanego lub pełnomocnik jest nieobecny, lecz nie zrezygnowano z prawa uczestniczenia w czynnościach kontrolnych, czynności kontrolne mogą być wykonywane w obecności innych osób (pracownika lub przywołanego świadka).

Jeśli chodzi o miejsce kontroli, to będzie miała zastosowanie regulacja art. 285a § 1 o.p., który stanowi:

„Czynności kontrolne prowadzone są w siedzibie kontrolowanego, w innym miejscu przechowywania dokumentacji oraz w miejscach związanych z prowadzoną przez niego działalnością i w godzinach jej prowadzenia, a w przypadku skrócenia w toku kontroli czasu prowadzenia działalności – czynności kontrolne mogą być prowadzone przez 8 godzin dziennie. W przypadku gdy księgi podatkowe są prowadzone lub przechowywane poza siedzibą kontrolowanego, kontrolowany na żądanie kontrolującego obowiązany jest zapewnić dostęp do ksiąg w swojej siedzibie albo w miejscu ich prowadzenia lub przechowywania, jeżeli udostępnienie ich w siedzibie może w znacznym stopniu utrudnić prowadzenie przez kontrolowanego bieżącej działalności.”.

UWAGA! Przepis powyższy ma również zastosowanie, gdy działalność prowadzona jest w lokalu mieszkalnym  , co implikuje możliwość przeprowadzenia kontroli podatkowej nawet w prywatnym mieszkaniu podatnika. Natomiast wedle art. 285b o.p., kontrola lub poszczególne czynności kontrolne za zgodą kontrolowanego mogą być przeprowadzane również w siedzibie organu podatkowego, jeżeli może to usprawnić prowadzenie kontroli lub kontrolowany zrezygnował z uczestniczenia w czynnościach kontrolnych.

Kluczowym zagadnieniem jest zakres uprawnień organu podatkowego w ramach prowadzonej kontroli. Reguluje go art. 286 § 1 o.p., który upoważnia kontrolującego w szczególności do:

  1. wstępu na grunt oraz do budynków, lokali lub innych pomieszczeń kontrolowanego;
  2. wstępu do lokali mieszkalnych w przypadku, o którym mowa w art. 276 § 1;
  3. żądania okazania majątku podlegającego kontroli oraz do dokonania jego oględzin;
  4. żądania udostępniania akt, ksiąg i wszelkiego rodzaju dokumentów związanych z przedmiotem kontroli oraz do sporządzania z nich odpisów, kopii, wyciągów, notatek, wydruków i udokumentowanego pobierania danych w formie elektronicznej;
  5. zbierania innych niezbędnych materiałów w zakresie objętym kontrolą;
  6. zabezpieczania zebranych dowodów;
  7. legitymowania osób w celu ustalenia ich tożsamości, jeżeli jest to niezbędne dla potrzeb kontroli;
  8. żądania przeprowadzenia spisu z natury;
  9. przesłuchiwania świadków, kontrolowanego oraz innych osób wymienionych w art. 287 § 4;
  10. zasięgania opinii biegłych.

Katalog ten ma charakter otwarty, na co wskazuje użyty zwrot „w szczególności”, w praktyce organ może być uprawniony do działań które nie wynikają wyłącznie z treści powyższego przepisu. Co więcej, stosownie do treści § 2 tego artykułu, kontrolujący może zażądać wydania, na czas trwania kontroli, za pokwitowaniem:

  1. próbek towarów;
  2. akt, ksiąg i dokumentów, o których mowa w § 1 pkt 4:

a)    w razie powzięcia uzasadnionego podejrzenia, że są one nierzetelne, lub

b)    gdy podatnik nie zapewnia kontrolującym warunków umożliwiających wykonywanie czynności kontrolnych związanych z badaniem tej dokumentacji, a w szczególności nie udostępnia kontrolującym samodzielnego pomieszczenia i miejsca do przechowywania dokumentów.

W razie uzasadnionej potrzeby kontrolujący może też wezwać (w pilnych przypadkach także ustnie) pomocy organu Policji, Straży Granicznej lub straży miejskiej (gminnej), jeżeli trafi na opór uniemożliwiający lub utrudniający przeprowadzenie czynności kontrolnych, albo zwrócić się o ich asystę, gdy zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że na taki opór natrafi (art. 286a § 1 o.p.). W przypadku wezwania, organy te nie mogą odmówić udzielenia pomocy lub asysty (art. 286a § 2 o.p.).

Z punktu widzenia kontrolowanego przedsiębiorcy, bardzo istotny będzie zakres jego obowiązków podczas przeprowadzanego postępowania kontrolnego przez organ podatkowy. Jak wynika z art. 287 § 1 o.p.:

„Kontrolowany, jego pracownik oraz osoba współdziałająca z kontrolowanym są obowiązani umożliwić wykonywanie czynności, o których mowa w art. 286, w szczególności:

1)    umożliwić, nieodpłatnie, filmowanie, fotografowanie, dokonywanie nagrań dźwiękowych oraz utrwalanie stanu faktycznego za pomocą innych nośników informacji, jeżeli film, fotografia, nagranie lub informacja zapisana na innym nośniku może stanowić dowód lub przyczynić się do utrwalenia dowodu w sprawie będącej przedmiotem kontroli;

2)    przedstawić, na żądanie kontrolującego, tłumaczenie na język polski sporządzonej w języku obcym dokumentacji dotyczącej spraw będących przedmiotem kontroli;

3)    przekazać, za pomocą środków komunikacji elektronicznej lub na informatycznym nośniku danych, wyciąg z ksiąg podatkowych oraz dowodów księgowych zapisany w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2, jeżeli kontrolowany prowadzi księgi podatkowe przy użyciu programów komputerowych; przepis art. 168 § 3a pkt 1 stosuje się odpowiednio.”.

Czynności określone w pkt 2 i 3 kontrolowany jest niestety obowiązany wykonać na własny koszt  (art. 287 § 2 o.p.). Ponadto, kontrolowany ma obowiązek w wyznaczonym terminie udzielać wszelkich wyjaśnień dotyczących przedmiotu kontroli, dostarczać kontrolującemu żądane dokumenty oraz zapewnić kontrolującemu warunki do pracy, a w tym w miarę możliwości udostępnić samodzielne pomieszczenie i miejsce do przechowywania dokumentów (art. 287 § 3 o.p.). Podobnie, jeśli chodzi o inne osoby związane z kontrolowanym – stosownie do treści art. 287 § 4 o.p., reprezentant kontrolowanego, pracownik oraz osoba współdziałająca z kontrolowanym są obowiązani udzielić wyjaśnień dotyczących przedmiotu kontroli, w zakresie wynikającym z wykonywanych czynności lub zadań. Wreszcie, kontrolujący są uprawnieni do wstępu na teren jednostki kontrolowanej oraz poruszania się po tym terenie na podstawie legitymacji służbowej bez potrzeby uzyskiwania przepustki oraz nie podlegają rewizji osobistej przewidzianej w regulaminie wewnętrznym tej jednostki; podlegają natomiast przepisom o bezpieczeństwie i higienie pracy obowiązującym w kontrolowanej jednostce (art. 287 § 5 o.p.).

Szczególną sytuacją jest procedura dokonania oględzin w nieruchomościach. Opisana jest ona szczegółowo w art. 288 o.p. Zgodnie z § 1 tego przepisu:

„§  1.   Kontrolujący ma prawo wstępu na teren, do budynku lub lokalu mieszkalnego kontrolowanego w celu:

1) dokonania oględzin, jeżeli:

a)    zostały one wskazane jako miejsce wykonywania działalności gospodarczej lub jako siedziba kontrolowanego,

b)    jest to niezbędne dla ustalenia lub określenia wysokości zobowiązania podatkowego lub podstawy opodatkowania,

c)    jest to niezbędne do zweryfikowania faktu poniesienia wydatków na cele mieszkaniowe uprawniających do skorzystania z ulg podatkowych;

2) dokonania oględzin oraz przeszukania lokali mieszkalnych, innych pomieszczeń lub rzeczy, jeżeli powzięto informację o prowadzeniu niezgłoszonej do opodatkowania działalności gospodarczej albo w przypadku gdy są tam przechowywane przedmioty, księgi podatkowe, akta lub inne dokumenty mogące mieć wpływ na ustalenie istnienia obowiązku podatkowego lub określenie wysokości zobowiązania podatkowego.”.

Taka procedura wymaga jednak zgody właściwego miejscowo prokuratora. Zgodnie z art. 288 § 2 zd. 2 o.p., przed przystąpieniem do tych czynności kontrolowanemu okazuje się postanowienie prokuratora o wyrażeniu na nie zgody. Co więcej, w przypadku gdy nieruchomości lub ich części albo rzeczy znajdują się w posiadaniu osób trzecich, osoby te są obowiązane je udostępnić, w celu przeszukania lub oględzin, na żądanie organu podatkowego (art. 288 § 4 o.p.).

Zakończenie kontroli

Zgodnie z art. 284b § 1 o.p., kontrola powinna zostać zakończona bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie wskazanym w upoważnieniu. O każdym przypadku niezakończenia kontroli w terminie wskazanym w upoważnieniu, kontrolujący obowiązany jest zawiadomić na piśmie kontrolowanego, podając przyczyny przedłużenia terminu zakończenia kontroli i wskazując nowy termin jej zakończenia (art. 284b § 2 o.p.). Dokumenty dotyczące czynności kontrolnych dokonanych po upływie tego terminu nie stanowią dowodu w postępowaniu podatkowym, chyba że został wskazany nowy termin zakończenia kontroli (art. 284b § 3 o.p.).

Sama kontrola kończy się sporządzeniem protokołu pokontrolnego, który zgodnie z art. 290 § 2 o.p., powinien zawierać w szczególności:

  1. wskazanie kontrolowanego;
  2. wskazanie osób kontrolujących;
  3. określenie przedmiotu i zakresu kontroli;
  4. określenie miejsca i czasu przeprowadzenia kontroli;
  5. opis dokonanych ustaleń faktycznych;
  6. dokumentację dotyczącą przeprowadzonych dowodów; 6a) ocenę prawną sprawy będącej przedmiotem kontroli;
  7. pouczenie o prawie złożenia zastrzeżeń lub wyjaśnień oraz prawie złożenia korekty deklaracji;
  8. pouczenie o obowiązku zawiadomienia organu podatkowego przez kontrolowanego o każdej zmianie swojego adresu dokonanej w ciągu 6 miesięcy od dnia zakończenia kontroli podatkowej, jeżeli w toku kontroli podatkowej ujawniono nieprawidłowości, oraz skutkach niedopełnienia tego obowiązku.

Jest on sporządzany w dwóch egzemplarzach – jeden egzemplarz protokołu kontrolujący doręcza kontrolowanemu, z wyłączeniem załączonych do protokołu kontroli fotokopii, odpisów i wydruków z akt, ksiąg oraz innych, dokumentów udostępnionych przez kontrolowanego, które zostały zwrócone przez kontrolującego, czyniąc o tym wzmiankę w protokole kontroli (art. 290 § 6 o.p.). Ponadto, stan faktyczny może być również utrwalony za pomocą aparatury rejestrującej obraz i dźwięk lub na informatycznych nośnikach danych (art. 290 § 1 o.p.).

Podmiot kontrolowany może oczywiście nie zgodzić się z ustaleniami pokontrolnymi – wówczas może  w terminie 14 dni od dnia doręczenia protokołu przedstawić zastrzeżenia lub wyjaśnienia, wskazując równocześnie stosowne wnioski dowodowe (art. 290 § 1 o.p.). Kontrolujący jest zobowiązany je rozpatrzyć w terminie 14 dni od dnia ich otrzymania i zawiadomić kontrolowanego które zastrzeżenia nie zostały uwzględnione, wraz z uzasadnieniem faktycznym i prawnym (art. 291 § 2 o.p.). Wedle art. 291 § 3 o.p., w przypadku niezłożenia wyjaśnień lub zastrzeżeń w terminie 14 dni, przyjmuje się, że kontrolowany nie kwestionuje ustaleń kontroli. Samo zakończenie kontroli następuje zaś z chwilą doręczenia kontrolowanemu protokołu kontroli (art. 291 § 4 o.p.).

Na koniec warto zaznaczyć, iż zgodnie z art. 291c o.p., do kontroli działalności gospodarczej podatnika będącego przedsiębiorcą stosuje się przepisy rozdziału 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców. Oznacza to, iż w przypadku prowadzenia kontroli podatkowej przedsiębiorców i wystąpienia kolizji pomiędzy przepisem Ordynacji podatkowej a przepisem Prawa przedsiębiorców, pierwszeństwo będą miały zasady ogólne zawarte w przepisach tej drugiej ustawy.

Podsumowanie

Kontrola podatkowa może stać się powodem do wszczęcia odrębnego postępowania podatkowego. Zgodnie z art. 165b § 1 o.p., w przypadku ujawnienia przez kontrolę podatkową nieprawidłowości co do wywiązywania się przez kontrolowanego z obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego oraz niezłożenia przez podatnika deklaracji lub niedokonania przez niego korekty deklaracji w całości uwzględniającej ujawnione nieprawidłowości, organ podatkowy wszczyna postępowanie podatkowe w sprawie, która była przedmiotem kontroli podatkowej, nie później niż w terminie 6 miesięcy od zakończenia kontroli. Przepisu tego nie stosuje się w przypadku, gdy złożone przez kontrolowanego wyjaśnienia lub zastrzeżenia do protokołu kontroli zostały w całości uwzględnione przez kontrolujących (art. 165b § 2 o.p.). Warto jednak być przygotowanym do ewentualnej kontroli już wcześniej i poza należytą starannością w zakresie dopełniania obowiązków podatkowych zadbać także o to, by nawet po jej wszczęciu w naszej firmie organ nie miał podstaw do sporządzenia protokołu powodującego możliwość wszczęcia postępowania podatkowego.

Źródła:

M. Popławski [w:] Ordynacja podatkowa. Komentarz aktualizowany, red. L. Etel, SIP LEX/el. 2021.